ร้านอาหารชั้นนำต่างๆ เขามีเครื่องมืออะไรในการจัดการระบบร้านอาหารให้มีมาตรฐานตั้งแต่เริ่มต้นธุรกิจ จนสามารถดำเนินกิจการได้อย่างราบรื่นสร้างผลกำไรสม่ำเสมอ วันนี้เราจะมาไขรหัสลับของเครื่องมือเหล่านี้กัน เพื่อให้เพื่อนๆ ได้นำไปใช้บอกเลยว่า อาจดูเหมือนวิชาการ แต่มันเป็นเรื่องพื้นฐานที่ผู้ประกอบการ SME ส่วนใหญ่มองผ่านไปอย่างเสียประโยชน์ เพราะเครื่องมือพื้นฐานเหล่านี้ มีอยู่แล้วในตัวเราเอง วันนี้ขอเริ่มที่เครื่องแรกกันก่อนนะครับ
เครื่องมือชิ้นที่ 1 : PEP
PEP เป็นเครื่องมือสำหรับใช้ตรวจเช็คความพร้อมก่อนการเปิดขายในแต่ละวันหากเราได้ตรวจเช็คตามนี้แล้ว ค่อนข้างมั่นใจได้ว่าวันนี้เราจะบริการลูกค้าได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ โดยคำว่า PEP มีความหมายดังต่อไปนี้
P = Product วัตถุดิบ
?ได้มีการเช็คหรือไม่ ว่าวันนี้วัตถุดิบมีเพียงพอต่อการขาย และมีการจัดวางไว้พร้อมสำหรับการขาย
?- วัตถุดิบไม่มีตัวใดหมดอายุหรือไม่ได้คุณภาพ **สำคัญมาก**
? มีการสุ่มชิมอาหารก่อนการเปิดขายหรือไม่ว่ารสชาติปกติตามมาตรฐาน เช่น ร้านก๋วยเตี๋ยวให้ชิมน้ำซุป ร้าน
E = Equipment อุปกรณ์
? อุปกรณ์สำหรับการทำอาหารเช่นกระทะ ตะหลิว ไมโครเวฟ ต่างๆ นานา อยู่ในสภาพพร้อมใช้งานได้จริง ไม่ใช่ผัดกะเพราะไป2จานด้ามตะหลิวหลุด กระทะรั่ว ต้องเสียเวลาออกไปซื้อ และลองคิดดูว่าถ้าเป็นเวลาเที่ยงจะทำอย่างไร ><*
? ภาชนะจานชามต่างๆ ได้มาวางไว้เพียงพอต่อการขาย เพื่อช่วยลดการเสียเวลาเดินหยิบจากหลังบ้านหรือจุดอื่นๆ เพิ่มความรวดเร็วในการทำอาหารให้กับลูกค้า
P = People บุคลากร
? ตรวจสอบตำแหน่งการทำงานของพนักงานว่าเหมาะสมกับทักษะที่พนักงานเป็นอยู่หรือไม่
? พนักงานมาทำงานครบถ้วนตามตารางหรือตามเวลาที่เรากำหนดไว้หรือไม่
? พนักงานทราบหรือไม่ว่าวันนี้ทางร้านมีโปรโมชั่นอะไร / ทราบหรือไม่ว่าวันนี้ทางร้านมีเมนูอะไรที่ขายไม่ได้บ้างเนื่องจากของหมด
? พนักงานแต่งกายเรียบร้อย สะอาด มีรอยยิ้มพร้อมให้บริการแล้วหรือไม่
นอกจากการใช้เช็คความพร้อมก่อนการเปิดขายแล้ว PEP ยังใช้ในการลำดับแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นกับเมนูอาหารได้อีกด้วย
เห็นไม่ครับว่า เป็นเครื่องมือที่มีอยู่ในตัวเราแล้ว แค่นำมาใช้อย่างจริงจัง
การดำเนินกิจการและกิจกรรมต่างๆ ในร้านก็จะมีประสิทธิภาพแน่นอนครับ
ติดตามกันต่อในตอนหน้านะครับ
บทความโดย : กระต่ายดำ124
