ก็ยังขอเบาๆ วอร์มอัพกันอีกสักหน่อยสัปดาห์หน้าค่อยจัดหนักกันแต่ประเด็นที่นามาแบ่งปันวันนี้ต้องขอบอกก่อนว่า เป็นความคิดเห็นส่วนตัวที่เกิดมาจากการติดตามดู และเห็นในสิ่งที่เกิดขึ้นจึงขอนำมาแบ่งปันแบบเล่าสู่กันฟัง
ในวงการอาหารเรามักจะได้ยินคำว่าเทรนด์ หรือกระแสอยู่บ่อยๆเทรนด์อาหารมาแรง เทรน์อาหารในปี 2018 เทรนด์อาหารในอนาคตที่ต้องมาแน่ๆ ฯลฯ อะไรเหล่านี้
ซึ่งจะว่าไปเทรนด์ก็คือการคาดการณ์หรือคาดเดาอาจจะเกิดหรือไม่เกิดขึ้นก็ได้หรือต่อให้เกิดก็ไม่ได้หมายความว่าเทรนด์นั้นๆ จะปังเมื่อเข้าสู่บ้านเราหรือจะมีอายุยืนยาวเหมือนอย่างผัดกระเพราไข่ดาว
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเทรนด์คือ ผู้ประกอบการ SME จำนวนหนึ่งลงทุนไปกับเทรนด์อาหารหากเป็นเทรนด์ที่ตลาดตอบรับได้ไวด้วยความใหม่ ความต่าง ความหวือหวาก็มีโอกาสโกยเงินได้ไว แต่ยั่งยืนหรือไม่อีกประเด็นหนึ่ง แต่สำหรับบางคน ลงทุนกับเทรนด์ที่แม้จะเชื่อว่ามาแน่แต่ผ่านไป 2-3 ปีเทรนด์ก็ยังไม่เกิด สุดท้ายก็รอไม่ไหวหมดแรง หมดทุนไปก่อนก็เหมือนกับธุรกิจอื่นๆ ที่หนึ่งสาเหตุของความล้มเหลวมาจากสินค้า หรือ บริการนั้นๆ เกิดขึ้นไวกว่าความต้องการ หรือความเข้าใจของคนในยุคนั้นๆ
ขอยกตัวอย่างเทรนด์อาหารเพื่อสุขภาพ ที่มีการคาดการณ์กันมาตั้งแต่ 2 ปีที่แล้วว่า จะต้องมาแน่ๆ แต่สุดท้ายจนถึงวันนี้ร้านอาหารแนวสุขภาพยังไม่สามารถแจ้งเกิดได้เต็มตัว ไม่สามารถกระจายวงกว้างสู่ผู้บริโภคทั่วไปได้ ซึ่งไม่ใช่ความผิดของเทรนด์ และก็ไม่ใช่ความผิดของตลาด เพราะมันอาจยังไม่ถึงเวลาที่คนต้องหันมาเปลี่ยนพฤติกรรมการกิน ผู้บริโภคยังคงคุ้นชินอยู่กับวิธีการกินที่เป็นอยู่ และพวกเขาก็จะหาหนทางจัดการกับสุขภาพตัวเองเมื่อถึงเวลาที่ตัวเองรู้สึกว่ามันไม่ไหวแล้ว
มีร้านตัวอย่างร้านหนึ่งขอยกมากล่าวถึง “ร้านโบ๊กเกี้ย ท่าดินแดง” ถือเป็นอีกตำนานความอร่อยยามค่ำคืนที่อยู่คู่กับท่าดินแดงมาแสนยาวนาน ผมเริ่มกินตั้งแต่ชามละ 10 บาท จนตอนนี้ราคาต่อชามอยู่ที่ 30 บาท ร้านนี้ลูกค้าก็ไม่ได้ลดลงไปเลยถึงแม้จะมีคู่แข่งเกิดขึ้นมากมายก็ตาม แต่ลูกค้าหลายคนก็ยังคงมุ่งเข้ามาทานที่ร้านแห่งนี้
จุดที่ทำให้ลูกค้าร้านนี้ไม่ลดลงเลยก็เพราะ “ความซื่อสัตย์” ต่อให้เวลาจะผ่านไปกี่ปีร้านนี้ยังคงทำวัตถุดิบเองเกือบ 100%
ทำให้ได้รสชาติวัตถุดิบที่ไม่เหมือนใคร และมีความสด ใหม่ ไร้สารกันบูด ถึงแม้จะมีการปรับราคาขึ้นมา จนบางคนมองว่าขนมหวานถ้วยหนึ่งมีราคาเกือบเท่าข้าว 1 จานแต่ด้วยคุณภาพของที่ได้รับแล้ว ทำให้ใครหลายๆ คนที่ได้ทาน ต้องกลับมาทานซ้ำอีก ใครอยากลองชิมขนมหวานยามค่ำคืน ก็ลองแวะมาทานได้ที่ร้านโบ๊กเกี้ย หน้าตลาดท่าดินแดงร้านเปิดประมาณ 16.30 – 21.00 น. แต่เอาจริงๆ หลายๆ วันขายไม่เกิน 4 ชั่วโมงของหมดต้องปิดร้าน
ประเด็นที่อยากเปรียบเทียบให้เห็นคือ “ร้านโบ๊กเกี้ย ท่าดินแดง” คือร้านขายขนมหวาน แต่ละวันร้านนี้มีลูกค้าแน่นร้านหลากหลายวัย ตั้งแต่เด็ก วัยรุ่น นักศึกษา วัยทำงาน วัยพ่อ แม่ ซึ่งกลุ่มลูกค้าเหล่านี้เอาตามจริงก็คือกลุ่มคนรักสุขภาพเช่นกันและพวกเขาก็รู้โทษของการทานหวานแต่ความอร่อยมันห้ามใจไม่ได้จริงๆ
บทสรุปของเรื่องก็คือ หากใครที่กำลังจะตามเทรนด์ หรือ คิดจะนำเทรนด์ สิ่งสำคัญที่สุดต้องคิดคือ แล้วกลุ่มลูกค้าเป้าหมายที่เรามองไว้เข้าพร้อมจะตอบรับเทรนด์นั้นๆ หรือยัง ถ้ายังก็ต้องวางแผนให้รอบคอบเพราะการลงทุนทำร้านอาหารสักร้านใช้งบประมาณไม่น้อย เทรนด์มีโอกาสมาแล้วก็มีโอกาสไปไว คือสิ่งที่ต้องระวังหากจะตามเทรนด์
